Fundacja Dom Ulgi w Cierpieniu / artykuł: Dom Ulgi w Cierpieniu


Menu główne strona główna nasz Patron idea misja kalendarium historia gazetka archiwum artykuł multimedia informacje kontakt formularz	Dom Ulgi w Cierpieniu - marzenie Ojca Pio i moje marzenie Fundacja Dom Ulgi w Cierpieniu - kontynuacja dzieła św. o. Pio, której siedziba znajduje się przy Parafii Św. Wojciecha w Poznaniu, zarejestrowana została w 2002 roku, ale dla mnie wszystko zaczęło się trzy lata wcześniej, po rekolekcjach w San Giovanni Rotondo – w miejscu, gdzie żył i gdzie spoczywa św. Ojciec Pio, gdzie wciąż żywe są wspomnienia o Nim, gdzie w pobliżu kapucyńskiego klasztoru stoi szpital założony przez Ojca Pio – jego włoska nazwa brzmi: Casa Sollievo della Sofferenza. Każdy, kto w jakiś sposób zetknął się z tym miejscem i osobą Świętego, nie może zostać obojętny wobec intensywnego promieniowania miłosiernej miłości Boga. Dla mnie czas spędzony tam, na półwyspie Gargano, był wyjątkowy, przynosząc jako owoc podjęte życiowe decyzje, z których pierwszą i podstawową było oddanie całego mojego życia do dyspozycji Panu Bogu ze wszystkimi tego konsekwencjami. Wierzyłam zawsze i wciąż wierzę, że Fundacja, która później powstała, jest dziełem zrodzonym z Bożej inspiracji i niezależnie, jak będą toczyć się jej losy, ona sama i wszystkie o nią starania są złożone w Bożych rękach. A Pan Bóg tę Fundację od początku prowadził, co czasami dawało się namacalnie odczuć i co dziś, z perspektywy czasu, staje się bardziej widoczne. Bywały oczywiście i radości, ale też nierzadko trudy, choroba czy cierpienie. Miejsce na siedzibę, dzięki życzliwości dla mnie ś. p. proboszcza Marka, znalazło się przy Parafii Świętego Wojciecha. Jego duchowe rady wskazywały od samego początku tworzenia Fundacji na wagę modlitwy – mówił, by nie spieszyć się z działaniem - często to powtarzał i uczył cierpliwości. Przez długi czas wypatrywałam sposobnych okoliczności, zbierałam fundusze, pukałam do wielu drzwi, poszukiwałam współpracowników… Fundacja już na początku istnienia otrzymała aprobatę i błogosławieństwo ks. abpa Stanisława Gądeckiego Metropolity Poznańskiego i niedługo później Ojca Świętego, św. Jana Pawła II. Dnia 13 lutego 2004 r. miało miejsce uroczyste przekazanie Fundacji relikwii bandaży św. Ojca Pio przez nieżyjącego już ś. p. ojca Bogusława Piechutę, kapucyna. W Bożych planach wszystko ma swój czas. Sprzyjające okoliczności dopiero na początku 2014 roku pozwoliły nam na rozpoczęcie regularnej działalności na rzecz osób potrzebujących. Obecnie Fundacja Dom Ulgi w Cierpieniu jest jedną z form pomocy skierowanej do osób chorych na terenie Archidiecezji Poznańskiej. Prowadzimy rehabilitację osób z dysfunkcjami narządu ruchu i niepełnosprawnych. Działamy głównie na terenie Puszczykowa i okolic. Nasza inicjatywa cieszy się zainteresowaniem mieszkańców oraz pozytywną opinią władz miasta i gminy Puszczykowo. Początkowo rehabilitacja była możliwa tylko w domu chorego i odbywała się dwa razy w tygodniu. Od października 2016r. dzięki ofiarności ludzi dobrej woli i dzięki Zgromadzeniu Braci Serca Jezusowego w Puszczykowie, które użyczyło nam pomieszczenie, działa również sala rehabilitacyjna. Pozwoliło to nam objąć pomocą dodatkowe osoby. Kinezyterapia indywidualna powiązana jest z diagnostyką funkcjonalną, a od maja tego roku także z diagnostyką ultrasonograficzną narządu ruchu. Zapewnić możemy również konsultacje lekarskie rehabilitacyjne i ortopedyczne oraz w zakresie leczenia bólu. Rehabilitacja na sali do marca 2017 prowadzona była przez jednego fizjoterapeutę, dwa razy w tygodniu (we wtorki i czwartki w godzinach popołudniowych). Pomieszczenie, jakim dysponujemy jest nieduże (20m2), mieści się na terenie domu zakonnego wspomnianego wcześniej Zgromadzenia Braci Serca Jezusowego. Wyremontowaliśmy je z własnych środków i wyposażyliśmy w najpotrzebniejszy sprzęt do prowadzenia rehabilitacji. Bliskie sąsiedztwo kaplicy zakonnej pozwala w wolnych chwilach na indywidualną adorację Najświętszego Sakramentu, a ponadto wzmacnia duchowy wymiar podejmowanych wysiłków. Spotykając się z Podopiecznymi Fundacji w bezpośrednich kontaktach, poznajemy ich problemy i trudności, a także radości ich codziennego życia. Daje się zauważyć, jak postępujący niż demograficzny, emigracja ludzi młodych, czy też tempo zmian otaczającego świata, ogrom trudności administracyjnych oraz bariery - choćby w postaci nowoczesnych technologii komunikacji, mają istotny wpływ na występujące coraz częściej osamotnienie ludzi starszych. Przy współistniejącej niepełnosprawności fizycznej powadzi to nierzadko do izolacji i zamykania się w „przestrzeni bezpiecznej” czterech ścian. Dlatego też bardzo zależy nam na tym, aby zapewnić transport na rehabilitację osobom niepełnosprawnym, które choć mogą być objęte naszą pomocą w domu, nie mogą dotrzeć na zajęcia organizowane na sali i tym samym nie mają możliwości spotkań i jakże potrzebnych rozmów w grupie. Innym problemem, jaki się wiąże z prowadzoną działalnością, jest kwestia jej finansowania. Niestety, mimo podejmowanych prób, dotychczas nie udało się nam uzyskać wsparcia finansowego ze strony urzędów administracji państwowej. W okresie początkowym działalności Fundacji część funduszy „rozeszła się” na rehabilitację osób w najtrudniejszej sytuacji materialnej. Początkowo prowadziliśmy zajęcia całkowicie nieodpłatnie, najpierw dla pięciu osób poleconych przez MOPS w Puszczykowie. Stopniowo zgłoszeń do Fundacji przybywało – niektórzy chorzy zgłaszali się do Fundacji sami, inni dzięki rodzinie. Wsparcie ze strony Darczyńców nie wystarczało na pokrycie kosztów działalności, tak więc w kolejnych latach ponosiliśmy straty finansowe. Aby ten proces wyhamować, pozyskaliśmy na razie jeszcze niezbyt licznych, ale stałych Darczyńców. Również osoby zainteresowane rehabilitacją odpowiedziały pozytywnie na skierowaną do nich prośbę, by w miarę możliwości uczestniczyły w kosztach organizowanych dla nich ćwiczeń usprawniających. Dzięki temu możemy kontynuować zajęcia całkowicie nieodpłatne dla kilku osób będących w najtrudniejszej sytuacji materialnej i jednocześnie z ciężką niesprawnością. Obecnie, poszukując innych źródeł finansowania, przygotowaliśmy się organizacyjnie do wprowadzenia odpłatnej działalności pożytku publicznego (jest to odpłatna działalność statutowa mieszcząca się w sferze zadań pożytku publicznego – ustawa o działalności pożytku publicznego z kwietnia 2003r. z późn. zm. /ustawa z 5 sierpnia 2015, Dz.U. poz.1339/. Choć rodzi to różne pytania, niepokoje i dylematy, odpłatna działalność statutowa jest wdrożeniem w życie tzw. ekonomii społecznej, pozwalającej z jednej strony - zachować wrażliwość na konkretnego człowieka, a z drugiej - zapewnić Fundacji stabilność i utrzymać potencjał, by mogła starać się w przyszłości o tak bardzo potrzebne dla prowadzenia działalności środki publiczne. Od połowy marca 2017 roku Fundacja ma w swoim zespole już dwóch fizjoterapeutów. W związku z tym możemy przyjmować więcej osób potrzebujących rehabilitacji, także w godzinach przedpołudniowych we wtorki i czwartki. Zamierzamy zaproponować w najbliższym czasie także zajęcia w grupie – będą to warsztaty terapii zajęciowej, ćwiczenia rehabilitacyjne w grupie, spotkania dyskusyjne przy herbacie czy kawie, również dla osób cierpiących z powodu samotności. Wiemy, jak bardzo duże są potrzeby w tej dziedzinie i dlatego chcielibyśmy bardzo zorganizować podobne zajęcia w Poznaniu. Zależy nam jednocześnie na dalszym rozwoju prowadzonej działalności i na otwarciu w przyszłości ośrodka opieki dziennej - placówki, w której zespół lekarzy i fizjoterapeutów wraz z innym wykwalifikowanym personelem oraz wolontariatem zapewni rehabilitację i opiekę osobom niesprawnym fizycznie, zwłaszcza ubogim i samotnym, a także uruchomi tam dla nich miejsce spotkań i atrakcyjnych zajęć. W związku z powyższym jesteśmy otwarci na propozycje współpracy czy jakiejkolwiek pomocy. Sympatyków Fundacji Dom Ulgi w Cierpieniu, wszystkie osoby życzliwe prosimy także, jeśli to możliwe, o wsparcie prowadzonego dzieła niewielką kwotą, lecz systematyczne. Utworzenie zlecenia stałego na Waszym rachunku bankowym przykładowo na kwotę 10zł miesięcznie nie będzie odczuwalne w domowym budżecie, natomiast dla Fundacji – dla jej Podopiecznych będzie ważnym wsparciem. Naszym Podopiecznym, Darczyńcom i wszystkim w jakikolwiek sposób zaangażowanym, zapewniamy pamięć modlitewną, zwłaszcza w drugie czwartki miesiąca podczas Mszy św. o budowę Domu Ulgi w Cierpieniu, które odprawiane są o godz. 18.30 w kościele Św. Wojciecha w Poznaniu. © Maria Chełmińska, kwiecień 2017 publikacja w miesięczniku parafialnym ŚWIĘTY WOJCIECH 133/2017

Menu główne

archiwum

artykuł

Dom Ulgi w Cierpieniu - marzenie Ojca Pio i moje marzenie

Fundacja Dom Ulgi w Cierpieniu - kontynuacja dzieła św. o. Pio, której siedziba znajduje się przy Parafii Św. Wojciecha w Poznaniu, zarejestrowana została w 2002 roku, ale dla mnie wszystko zaczęło się trzy lata wcześniej, po rekolekcjach w San Giovanni Rotondo – w miejscu, gdzie żył i gdzie spoczywa św. Ojciec Pio, gdzie wciąż żywe są wspomnienia o Nim, gdzie w pobliżu kapucyńskiego klasztoru stoi szpital założony przez Ojca Pio – jego włoska nazwa brzmi: Casa Sollievo della Sofferenza.
Każdy, kto w jakiś sposób zetknął się z tym miejscem i osobą Świętego, nie może zostać obojętny wobec intensywnego promieniowania miłosiernej miłości Boga. Dla mnie czas spędzony tam, na półwyspie Gargano, był wyjątkowy, przynosząc jako owoc podjęte życiowe decyzje, z których pierwszą i podstawową było oddanie całego mojego życia do dyspozycji Panu Bogu ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Wierzyłam zawsze i wciąż wierzę, że Fundacja, która później powstała, jest dziełem zrodzonym z Bożej inspiracji i niezależnie, jak będą toczyć się jej losy, ona sama i wszystkie o nią starania są złożone w Bożych rękach. A Pan Bóg tę Fundację od początku prowadził, co czasami dawało się namacalnie odczuć i co dziś, z perspektywy czasu, staje się bardziej widoczne. Bywały oczywiście i radości, ale też nierzadko trudy, choroba czy cierpienie. Miejsce na siedzibę, dzięki życzliwości dla mnie ś. p. proboszcza Marka, znalazło się przy Parafii Świętego Wojciecha. Jego duchowe rady wskazywały od samego początku tworzenia Fundacji na wagę modlitwy – mówił, by nie spieszyć się z działaniem - często to powtarzał i uczył cierpliwości. Przez długi czas wypatrywałam sposobnych okoliczności, zbierałam fundusze, pukałam do wielu drzwi, poszukiwałam współpracowników…
Fundacja już na początku istnienia otrzymała aprobatę i błogosławieństwo ks. abpa Stanisława Gądeckiego Metropolity Poznańskiego i niedługo później Ojca Świętego, św. Jana Pawła II. Dnia 13 lutego 2004 r. miało miejsce uroczyste przekazanie Fundacji relikwii bandaży św. Ojca Pio przez nieżyjącego już ś. p. ojca Bogusława Piechutę, kapucyna.

W Bożych planach wszystko ma swój czas. Sprzyjające okoliczności dopiero na początku 2014 roku pozwoliły nam na rozpoczęcie regularnej działalności na rzecz osób potrzebujących. Obecnie Fundacja Dom Ulgi w Cierpieniu jest jedną z form pomocy skierowanej do osób chorych na terenie Archidiecezji Poznańskiej. Prowadzimy rehabilitację osób z dysfunkcjami narządu ruchu i niepełnosprawnych. Działamy głównie na terenie Puszczykowa i okolic. Nasza inicjatywa cieszy się zainteresowaniem mieszkańców oraz pozytywną opinią władz miasta i gminy Puszczykowo.
Początkowo rehabilitacja była możliwa tylko w domu chorego i odbywała się dwa razy w tygodniu. Od października 2016r. dzięki ofiarności ludzi dobrej woli i dzięki Zgromadzeniu Braci Serca Jezusowego w Puszczykowie, które użyczyło nam pomieszczenie, działa również sala rehabilitacyjna. Pozwoliło to nam objąć pomocą dodatkowe osoby. Kinezyterapia indywidualna powiązana jest z diagnostyką funkcjonalną, a od maja tego roku także z diagnostyką ultrasonograficzną narządu ruchu. Zapewnić możemy również konsultacje lekarskie rehabilitacyjne i ortopedyczne oraz w zakresie leczenia bólu.
Rehabilitacja na sali do marca 2017 prowadzona była przez jednego fizjoterapeutę, dwa razy w tygodniu (we wtorki i czwartki w godzinach popołudniowych). Pomieszczenie, jakim dysponujemy jest nieduże (20m2), mieści się na terenie domu zakonnego wspomnianego wcześniej Zgromadzenia Braci Serca Jezusowego. Wyremontowaliśmy je z własnych środków i wyposażyliśmy w najpotrzebniejszy sprzęt do prowadzenia rehabilitacji. Bliskie sąsiedztwo kaplicy zakonnej pozwala w wolnych chwilach na indywidualną adorację Najświętszego Sakramentu, a ponadto wzmacnia duchowy wymiar podejmowanych wysiłków.

Spotykając się z Podopiecznymi Fundacji w bezpośrednich kontaktach, poznajemy ich problemy i trudności, a także radości ich codziennego życia. Daje się zauważyć, jak postępujący niż demograficzny, emigracja ludzi młodych, czy też tempo zmian otaczającego świata, ogrom trudności administracyjnych oraz bariery - choćby w postaci nowoczesnych technologii komunikacji, mają istotny wpływ na występujące coraz częściej osamotnienie ludzi starszych. Przy współistniejącej niepełnosprawności fizycznej powadzi to nierzadko do izolacji i zamykania się w „przestrzeni bezpiecznej” czterech ścian.
Dlatego też bardzo zależy nam na tym, aby zapewnić transport na rehabilitację osobom niepełnosprawnym, które choć mogą być objęte naszą pomocą w domu, nie mogą dotrzeć na zajęcia organizowane na sali i tym samym nie mają możliwości spotkań i jakże potrzebnych rozmów w grupie.

Innym problemem, jaki się wiąże z prowadzoną działalnością, jest kwestia jej finansowania. Niestety, mimo podejmowanych prób, dotychczas nie udało się nam uzyskać wsparcia finansowego ze strony urzędów administracji państwowej. W okresie początkowym działalności Fundacji część funduszy „rozeszła się” na rehabilitację osób w najtrudniejszej sytuacji materialnej. Początkowo prowadziliśmy zajęcia całkowicie nieodpłatnie, najpierw dla pięciu osób poleconych przez MOPS w Puszczykowie. Stopniowo zgłoszeń do Fundacji przybywało – niektórzy chorzy zgłaszali się do Fundacji sami, inni dzięki rodzinie. Wsparcie ze strony Darczyńców nie wystarczało na pokrycie kosztów działalności, tak więc w kolejnych latach ponosiliśmy straty finansowe. Aby ten proces wyhamować, pozyskaliśmy na razie jeszcze niezbyt licznych, ale stałych Darczyńców. Również osoby zainteresowane rehabilitacją odpowiedziały pozytywnie na skierowaną do nich prośbę, by w miarę możliwości uczestniczyły w kosztach organizowanych dla nich ćwiczeń usprawniających. Dzięki temu możemy kontynuować zajęcia całkowicie nieodpłatne dla kilku osób będących w najtrudniejszej sytuacji materialnej i jednocześnie z ciężką niesprawnością.
Obecnie, poszukując innych źródeł finansowania, przygotowaliśmy się organizacyjnie do wprowadzenia odpłatnej działalności pożytku publicznego (jest to odpłatna działalność statutowa mieszcząca się w sferze zadań pożytku publicznego – ustawa o działalności pożytku publicznego z kwietnia 2003r. z późn. zm. /ustawa z 5 sierpnia 2015, Dz.U. poz.1339/. Choć rodzi to różne pytania, niepokoje i dylematy, odpłatna działalność statutowa jest wdrożeniem w życie tzw. ekonomii społecznej, pozwalającej z jednej strony - zachować wrażliwość na konkretnego człowieka, a z drugiej - zapewnić Fundacji stabilność i utrzymać potencjał, by mogła starać się w przyszłości o tak bardzo potrzebne dla prowadzenia działalności środki publiczne.

Od połowy marca 2017 roku Fundacja ma w swoim zespole już dwóch fizjoterapeutów. W związku z tym możemy przyjmować więcej osób potrzebujących rehabilitacji, także w godzinach przedpołudniowych we wtorki i czwartki. Zamierzamy zaproponować w najbliższym czasie także zajęcia w grupie – będą to warsztaty terapii zajęciowej, ćwiczenia rehabilitacyjne w grupie, spotkania dyskusyjne przy herbacie czy kawie, również dla osób cierpiących z powodu samotności.
Wiemy, jak bardzo duże są potrzeby w tej dziedzinie i dlatego chcielibyśmy bardzo zorganizować podobne zajęcia w Poznaniu. Zależy nam jednocześnie na dalszym rozwoju prowadzonej działalności i na otwarciu w przyszłości ośrodka opieki dziennej - placówki, w której zespół lekarzy i fizjoterapeutów wraz z innym wykwalifikowanym personelem oraz wolontariatem zapewni rehabilitację i opiekę osobom niesprawnym fizycznie, zwłaszcza ubogim i samotnym, a także uruchomi tam dla nich miejsce spotkań i atrakcyjnych zajęć.

W związku z powyższym jesteśmy otwarci na propozycje współpracy czy jakiejkolwiek pomocy. Sympatyków Fundacji Dom Ulgi w Cierpieniu, wszystkie osoby życzliwe prosimy także, jeśli to możliwe, o wsparcie prowadzonego dzieła niewielką kwotą, lecz systematyczne. Utworzenie zlecenia stałego na Waszym rachunku bankowym przykładowo na kwotę 10zł miesięcznie nie będzie odczuwalne w domowym budżecie, natomiast dla Fundacji – dla jej Podopiecznych będzie ważnym wsparciem. Naszym Podopiecznym, Darczyńcom i wszystkim w jakikolwiek sposób zaangażowanym, zapewniamy pamięć modlitewną, zwłaszcza w drugie czwartki miesiąca podczas Mszy św. o budowę Domu Ulgi w Cierpieniu, które odprawiane są o godz. 18.30 w kościele Św. Wojciecha w Poznaniu.

publikacja w miesięczniku parafialnym ŚWIĘTY WOJCIECH 133/2017